Welkom
Sanne Kabalt, Recollection, 4x5 inch dia, 2013
Sometimes I forget he is no longer there.
Sometimes they push him away.
Sometimes they change him.
Memories arise when I am not looking for them.
When I am looking for them, they are nowhere to be found.
Wanneer je iemand die veel voor je betekent verliest door de dood, verandert dat je leven in één klap. Die ander die tot dan toe vanzelfsprekend deel uitmaakte van je bestaan is er opeens niet meer. Er is een scheidslijn ontstaan tussen ervoor en erna. Dat is bijna niet te bevatten.
Je staat voor de taak om het verlies te aanvaarden en je aan te passen aan de nieuwe werkelijkheid. Een verlies door de dood is permanent en onveranderbaar. Het proces van aanpassen en op een positieve manier de herinneringen integreren in je leven is een geleidelijk proces.
Ik ben gaan werken als rouw- en verliesbegeleider door mijn eigen ervaringen met verlies. Binnen korte tijd overleden mijn man, mijn vader en mijn beste vriendin. Ik heb aan den lijve ondervonden hoe moeilijk het is om je leven weer op te pakken en weer betekenis te geven. Maar ook hoe enorm veel veerkracht en herstellend vermogen een mens heeft. Iemand verliezen van wie je houdt lijkt ondraaglijk, maar langzaamaan ontdek je dat je het kan. Juist als je veel meemaakt en je leven uit balans is heb je vaak ook de moed om keuzes te maken die dicht bij jezelf staan.